تقدیم به یکی از دوست های وب که خودش خودش رو میشناسه....!!!
روزی دروغ به حقیقت گفت : میل داری با هم به دریا برویم و شنا کنیم ، حقیقت ساده لوح پذیرفت و گول خورد . آن دو با هم به کنار ساحل رفتند ، وقتی به ساحل رسیدند حقیقت لباسهایش را در آورد . دروغ حیله گر لباسهای او را پوشید و رفت . از آن روز همیشه حقیقت عریان و زشت است ، اما دروغ در لباس حقیقت با ظاهری آراسته نمایان می شود و اما تو رفیق دروغگو.... ای نا رفیق.. به کدامین گناه ناکرده.. تازیانه می زنی بر مهربانی ام زیر پایم را زود خالی کردی . سلام پر مهرت را باور کنم.یا پاشیدن زهر نا مردیت را خنجری از پشت در قلبم فرو رفت پشت سرم را نگاه کردم .. کسی جز تو نبود ...اینجا زمین است ، زمین گرد است ! تویی که مرا دور زدی &...
نویسنده :
مامان الی(الهام)
11:40